سلام. در حالی که چند ماه پیش شرکت Netflix شروع به ساختن یه سریال هشت قسمتی از آنه کرده بود، شرکت Breakthrough Entertainment هم تصمیم گرفت قسمت دوم و سومی برای تلهفیلم خودش بسازه. صحبت کردن درباره کیفیت کارشون خیلی زوده اما چیزی که مشخصه، اینه که این دوتا کار، چه بخوان و چه نخوان، تبدیل به رقیب هم شدن. برای همین احتمالا میتونیم انتظار کارهای باکیفیتی باشیم چون شکست یکی از اینا، به معنی پیروزی اون یکی هست. احتمالاً سال آینده شمسی خیلی هیجانانگیز خواهد بود. از طرفی در قسمت دوم تلهفیلم، الا بلنتاین رو با موی سبز خواهیم دید و از طرف دیگه، قسمت اول سریال Netflix داره با قدرت و دیوونگی فوقالعاده بالا به کارش ادامه میده! دیوونگی از این نظر که خشم و عجایب آنه رو خیلی پررنگتر کرده اما معلوم نیست همه دوست داشته باشن. نمونهاش این عکس سمت چپه؛ سازندهها هیچ ترسی نداشتن که وضعینت آنه در این سکانس رو شبیه جنگلیها نشون بدن؛ دقیقاً همون سر و وضعی که هرکس ببینه، این سؤال در ذهنش به وجود میاد که آیا ماریلا کاتبرت، دخترش رو اینجوری تربیت کرده؟! یا همه ما میدونیم که آنه تخته رو چطوری توی سر گیلبرت خورد کرد: در کارتون و رویای سبز، دیالوگش رو گفت و تخته رو کوبید توی سرش. در تلهفیلم 2016 کمی غافلگیر شدم چون این اتفاق، تقریباً وسط دیالوگ گفتن و غیرمنتظره افتاد. اما توی کار Netflix، گیلبرت تا میاد بلند شه، آنه تخته رو مثل یه سیلی میکوبه توی صورت گیلبرت! من مطمئنم که توی کار Netflix حسابی غافلگیر میشیم؛ و شاید خیلیها مثل من از خودشون بپرسن: آیا این مدت واقعاً آنه رو میشناختیم یا اتفاقهای این فیلم فقط اغراقی هستن که کار رو جذابتر کنن؟
برخلاف قسمت دوم فیلم کِیت که مثل قسمت اول در سکوت تبلیغاتی انجام میشه، بازار تبلیغات قسمت اول سریال Netflix حسابی داغه. اینستاگرام @annetheseries از گریم و طراحی لباس گرفته تا عکسهای مختلف بازیگرها رو نشون داده. به نظر میرسه اینستاگرام بازیگرهای Netflix هم فعالتر باشه. همچنین گاهی از افکتهای بامزه توی پستها استفاده میکنن که نشون از انرژی و روحیه بالای افراد سازنده هست. با اینکه این آنه همون یه ذره زیبایی بازیگرهای دیگه رو نداره و اینم یه ریسک دیگه برای این فیلم به حساب میاد، ولی فکر کنم نسل جدید بیشتر باهاش ارتباط برقرار کنن.
خیلی مطالب هست که هنوز نمیدونم؛ برای همین ممکنه در آینده جزئیات بیشتری از هرکدوم از این کارها بذارم. اما چیزی که منو خوشحال میکنه اینه که بالاخره رویای من به حقیقت پیوست: بالاخره از روی آنه سریال ساختن! هرکدوم از این کارها با هر سبکی که دارن، این مژده رو به ما میدن که سال آنهای هیجانانگیزی خواهیم داشت. نکته مثبتش اینه که اقتباسهای بیشتری از آنه دم دست ما خواهد بود و دیگه تنها آنهای که میشناسیم، یه بازیگر بلوند با بازی اغراقشده نیست که در فیلمی با تکنولوژی 30 سال پیش حضور داشته. و بدتر از همه اینکه همچین فیلمی معیار اصلی قرار بگیره؛ نه کتاب یا حتی کارتونش!